Co zobaczyć w Wenecji? [cz.1]

Zdecydowana większość turystów przybywających do Wenecji zostaje tam na jeden dzień. Część z nich traktuje ją jako przystanek w podróży, inni nie zostają w mieście na noc, ponieważ  ceny noclegów są bardzo wysokie. Można oczywiście wynająć coś pod miastem, ale miejscowości te nie są zbytnio ładne i raczej pełnią rolę sypialni Wenecji, lub jej przemysłowego zaplecza. Można też, tak jak my, zrobić sobie bazę wypadową nieco dalej, na przykład w Padwie skąd podróż do centrum Wenecji zajmuje tylko pół godziny.

W każdym przypadku pozostaje jednak jeden główny problem. Mało czasu i mnóstwo rzeczy do zobaczenia. Dlatego przygotowaliśmy dla Was listę miejsc w Wenecji, których absolutnie nie można pominąć w tym mieście, mając tylko jeden dzień do dyspozycji. Pierwsza część tej listy dotyczy sytuacji kiedy nie mamy ochoty biegać po mieście i chcemy zwiedzić mniej, ale ze spokojem. Druga część zawiera dodatkowe punkty, nieco bardziej oddalone od centrum. Jest dla osób, które są bardziej ambitne i są w stanie zwiedzać od samego rana do wieczora, z krótką przerwą na obiad. 

1.Canale Grande 

Kanał ma prawie 4 km i dzieli Wenecję na dwie części, z których każda składa się z trzech dzielnic. W najgłębszym miejscu ma sześć metrów, i tak naprawdę jest korytem dawnej rzeki, która przecinała kiedyś weneckie wysepki. Nad kanałem stoi aż świecie pałaców i cztery kościoły, znajdują się na nim też 4 mosty. To absolutnie obowiązkowy punkt zwiedzania. Zresztą trudno nad kanał nie dotrzeć, bo to pierwsze miejsce, które widzimy po wyjściu z dworca kolejowego. Stąd odpływają też tramwaje wodne we wszystkich kierunkach i tu również koncentruje się życie całego miasta. Być w Wenecji i nie zobaczyć Canale Grande to jak być w Paryżu i nie zobaczyć wieży Eiffla.

2. Bazylika i plac Św Marka oraz Pałac Dożów.

Pierwotnie główny plac Wenecji był przedzielony kanałem i zabudowany tylko z dwóch stron. Napoleonowi jednak tak się on spodobał, że postanowił go jeszcze bardziej upiększyć i dobudować trzecią pierzeję – Aulę Napoleonica. Czwarta strona jest otwarta na morze. Przy placu znajduje się jedna z  najsłynniejszych kawiarni świata Cafe Florian. To najstarsza kawiarnia Wenecji, która działa od 1720 roku. Swoją sławę zawdzięcza nie tylko umiejscowieniu, ale też cenom. Kawa ze śmietanką kosztuje tu, bagatela, 13,50 euro, ale w cenę wliczony jest występ orkiestry.

Plac jest raz w roku zalewany przez wodę tzw. Aqua Alta, najczęściej zimą. Budowane są wtedy specjalne platformy dla przechodniów. 

Jednym z dwóch najważniejszych budynków przy placu jest Bazylika Świętego Marka. To już trzecia budowla na tym miejscu. Pierwsza była drewniana i uległa spaleniu, a drugą po prostu rozebrano żeby wybudować coś wspanialszego. Przez długie lata była miejscem wyłącznie uroczystości państwowych i dopiero później stała się katedrą. Latem bywają tu gigantyczne kolejki do wejścia.

Drugim najważniejszym budynkiem jest Pałac Dożów czyli dawna siedziba władców Republiki Weneckiej. Wewnątrz jest dziś muzeum które oferuje w internecie tzw. sekretne ścieżki, niedostępne normalnie dla reszty turystów. Ich trasy są różne ale można zobaczyć min. więzienie z którego próbował uciec Casanova i gdzie wieszano więźniów za nadgarstki.

Na placu jest też 96 metrowa dzwonnica św Marka, która runęła w 1902 roku, więc dziś stoi jej dokładna kopia. 

3. Ponte Rialto

To najstarszy most na Canale Grande z 1854 roku,oparty na 6 tysiącach dębowych pali. W tym miejscu stały już trzy inne mosty. Jeden z nich zawalił się pod ciężarem ludzi w 1444 roku, podczas ślubnej ceremonii.

4. Most Westchnień – Ponte dei Sispiri.

Kolejny słynny wenecki most z 1614 roku. Zakochani całują się pod nim, co ma oznaczać rychłe wesele . Most łączył Pałac Dożów gdzie obradował trybunał kryminalny z więzieniem. Po ogłoszeniu wyroku więźniowie właśnie przez ten most byli prowadzeni do więzienia, lub na śmierć i stąd prawdopodobnie jego nazwa. Wewnątrz mostu są dwa oddzielne korytarze. Jednym skazańcy wychodzili na wolność, a drugim wchodzili, aby zacząć odsiadywanie wyroku.

5. Castello

To dzielnica rzemieślników i rybaków, podobno ostatnia prawdziwa część Wenecji, choć jak dla nas już mało autentyczna.  Życie największej dzielnicy Wenecji koncentruje się wokół Via Garibaldi. Jest tu jednak znacznie mniej ludzi niż na przykład na Placu Świętego Marka, a ceny w knajpach dużo niższe, jednak większość z nich oferuje kiepskie jedzenie i nastawione są głównie na turystów. Warto jednak zobaczyć jak wygląda najszersza ulica miasta i odetchnąć na chwilę od tłumów.

6. Targ rybny Rialto 

Targ odbywa się tutaj od 1097 roku czyli już prawie tysiąc lat! Oprócz ryb sprzedawane są też owoce morza. Otwarty jest 5 dni w tygodniu oprócz poniedziałków od 8 do 12. To najbardziej autentyczne miejsce w Wenecji, gdzie miejscowi kupują produkty na obiad, a przy okazji plotkują ze sprzedawcami i sąsiadami. Wybór dziwnych morskich stworzeń przyprawia o zawrót głowy.

7. Getto 

Znajduje się w dzielnicy Canareggio. To tutaj jest główny deptak handlowy Wenecji Strada Nova. Już w szesnastym wieku władze Wenecji zdecydowały, że Żydzi będą mieszkać w jednym miejscu, w pobliżu odlewni armat. Odlewnia to po włosku giotto, lub geto. Tak powstało słowo getto, które wkrótce rozpowszechniło się na całym świecie. Weneckie getto jest najstarszym w Europie. Znajduje się tutaj aż siedem synagog i muzeum żydowskie. Niegdyś dzielnica funkcjonowała zupełnie tak samo jak pozostałe, a jedyną rzeczą która ją odróżniała był mur z kilkoma bramami, który miał zapewniać porządek i bezpieczeństwo. Straże przy bramach były opłacane przez samych Żydów, a na noc były zamykane. Dlatego żydowscy imprezowicze zostawali do rana w chrześcijańskich rejonach miasta. W żydowskiej dzielnicy z czasem było coraz mniej miejsca i budynki zaczęły dochodzić do sześciu pięter, co było wyjątkiem w tamtych czasach w Wenecji. Pogłębiano również piwnice, aby zrobić w nich kolejne mieszkania. 

W 1700 roku getto ogłosiło bankructwo, a 60 lat później wkroczyły wojska Napoleona i był to koniec Republiki Weneckiej. Mury getta zburzono, a mieszkańcom nadano takie same prawa jak pozostałym mieszkańcom. Dziś żyje tu na stałe tylko 30 osób pochodzenia żydowskiego. Mimo to wszystkie siedem synagog jest czynna.

A w drugiej części lista dla ambitnych czyli Murano, Burano i Torcello.

D.